تفاوت طب سنتی با طب اسلامی چیست؟
با این بخش از دلگرم همراه باشید تا تفاوت طب سنتی با طب اسلامی را بدانید.
یکی از بندهای ابلاغیه مقام معظم رهبری به دستگاه ها در مورد سیاست های کلی سلامت، توجه به بازشناسی، تبیین، ترویج و توسعه و نهادینه کردن طب سنتی در ایران بود.
پس از این تاکید رهبری، دستگاه های اجرایی بر آن شدند تا این شیوه درمانی و مراقبتی را هر چه بیشتر گسترش دهند و از مزایای آن بهره برند. در همین راستا، شناخت کلیات طب سنتی و دانستن تفاوت طب سنتی با طب ایرانی - اسلامی اهمیت زیادی پیدا می کند.
به این منظور به سراغ حجت الاسلام والمسلمین دکتر آقارفیعی رفتیم. وی که در سال 1331 متولد شده و پس از تحصیلات مقدماتی در دانشگاه فردوسی مشهد تحصیلات خود را ادامه داده و پس از اتمام دوره پزشکی دوره جراحی عمومی را نیز گذرانده است، همزمان به تعلیم دروس دینی نیز پرداخته است و در حال حاضر به طبابت سنتی مشغول است.
مطلب پیشنهادی
امسال تابستون مانتو چی مده؟ +قیمتها و حراجها
امسال تابستون مانتو چی مده؟ +قیمتها و حراجها
فرق و تفاوت بین طب سنتی و طب اسلامی
به عنوان سوال اول یک تعریف کلی از طب سنتی و طب اسلامی – ایرانی ارائه دهید؛
طب ایرانی-اسلامی با طب سنتی چه ارتباطی دارد؟
حجت الاسلام آقا رفیعی: برای پاسخ به این سوال، من دو سوال را مطرح می کنم. آیا خداوند که ما را آفریده است برای پیشگیری و درمان ما هم تدبیری اندیشیده است؟ خداوند مدبر است، این برنامه ریزی را از چه زمانی آغاز کرده است؟ ما به عنوان بنده خداوند و به عنوان احسن الخالقین رها شده ایم؟
از نظر عقلی به راحتی می توان جواب داد که خداوند صد در صد قبل از خلقت ما برای ما برنامه داشته است و بعد از خلقت هم برنامه وجود داشته است؛ قصد داشت نسل سالمی را در جهان قرار دهد که از این نسل، نسل های سالم تری به وجود آید؛ حتی از لحاظ سلامت عقلی و رشد و تکامل معنوی هم در این جهت بوده است که عرصه برای حجت نهایی آماده شود.
در برخی از روایات ما وجود دارد که خداوند انسان را از یکسری ارکان ها و زیربناها آفریده است؛ این زیر بناها جزء زیربناهای خلقت انسان است که بر اساس بینش اسلامی یکی از آن زیربناها نور بوده است یعنی ما که در این دنیا زندگی می کنیم قبل از این که به این دنیا بیائیم به شکل نور در حال تقدیس در برابر معبود خود بودیم.
یکی دیگر از عناصر وجودی ما روح است؛ این روح غیر از نور است، می توان گفت روح بر نور سوار می شود؛ یکی ازابعاد خلقت ما آب است؛ یکی دیگر از ارکان خلقت ما آتش است؛ بر اساس بینش اسلامی آتش جزء ارکان خلقت کافران و جنیان است؛ خلقت مومنین از نور بوده است و کافران از آتش خلق شدند که خلقت شیطان نیز از آتش بوده است.
چند تفاوت مصداقی طب اسلامی با طب سنتی:
1. در طب سنتی توصیه می شود میوه هایی مانند به و سیب را خشک کرده و بعنوان دمنوش استفاده کنند اما طب اسلامی آب همراه میوه یا بعد از آن سم معرفی شده است.
نکته: شاید آب فاتر یا میوه خشک شده اشکال نداشته باشد!
2. در طب سنتی توصیه میشود برای رفع کم خونی از قرص آهن و آهن تاب و کفگیر آهنی استفاده شود ولی طب اسلامی آهن را رجس، نجس و مسخ معرفی می کند تا جایی که حتی در صورت دست زدن به آهن توصیه شده است دستها شسته شوند.
نکته: در طب اسلامی برای رفع کم خونی ترکیب سه شیره انگور، توت و خرما؛ مرکب ششم از ترکیبات دهگانه طب اسلامی (قرص خون) یا برخی موارد دیگر معرفی شده اند.
3. آداب و شرایط حجامت در طب اسلامی نیز با طب سنتی اختلاف دارد.
در طب سنتی توصیه اکید به جایگزینی روغن کنجد با روغنهای مصرفی می شود که در طب اسلامی کنجد، ارده و فرآورده های دیگر آن سبب آلزایمر، فراموشی و زوال مغز می شود و در مورد روغن کنجد فقط یک روایت آن هم برای سردرد که پیامبر (ص) در بینی می چکاندند.
نکته: در طب اسلامی برای روغن مصرفی، روغن زیتون، شحم گاو، زرد گاوی و گوسفندی و دنبه معرفی شده اند.
4. در طب سنتی توصیه به زالو درمانی می شود که در طب اسلامی اصلا به آن توصیه نمی شود و تنها یک روایت آن هم از اهل سنت وارد شده است.
نکته: در طب اسلامی حجامت و فصد، درمان و پیشگیری از بسیاری از بیماری ها معرفی شده اند که همراه با سیاهدانه جایگزین بسیاری از عمل ها هستند.
5. در طب سنتی توصیه به عرقیجات انواع گیاهان می شود که در طب اسلامی تایید نمی شود زیرا در فرایند تهیه آنها مواد الکلی یا سمی ایجاد می شود.
نکته: در طب اسلامی توصیه می شود گیاهان دارویی، صرفا جهت درمان و بصورت دمنوش مصرف شوند (تنها در چند مورد، جهت پیشگیری نیز توصیه به مصرف شده است).
6.در طب سنتی توصیه به مصرف گیاهانی می شود که بر اثر تجربه، اثربخش بوده اند که در طب اسلامی توصیه نمی شود مثلا گل گاو زبان و شیرین بیان که مضراتی نیز دارند و در طول زمان این ضررها نمایان شده است.
نکته 1: طب اسلامی تنها گیاهانی را توصیه می کند که معصومین علیهم السلام تجویز کرده اند چرا که هیچ عارضه ای ندارند.
نکته 2: در طب شیعی حدود 150 گیاه معرفی شده اند که می توان در درمان های دیگر نیز استفاده کرد. مثلا گیاهی که برای سودا معرفی شده است در درمان معده نیز مفید واقع می شود.
7. در طب سنتی مزاج برای اعضا معرفی می شود مثلا سر را سودایی و کبد را صفرایی می نامند که در طب اسلامی مزاج کلی برای کل بدن داریم چرا که مزاج درون خون است که در کل بدن جریان دارد.
منبع:delgarm.